Klasy i rodzaje cementu – rozszyfrowujemy oznaczenia
Mieszanka cementowa należy do najpopularniejszych spoiw stosowanych w budownictwie. Jednak materiał materiałowi nie równy i a na rynku dostępne są różne rodzaje cementu. Gotowe produkty różnią się składem, co wpływa na ich właściwości oraz możliwości zastosowania. Jak rozszyfrować oznaczenia na cemencie i do czego można zastosować poszczególne mieszanki?
Cement – skład mieszanki
Trudno wyobrazić sobie realizację jakichkolwiek prac budowlanych bez cementu. Ten materiał pod różnymi postaciami stosowany jest na niemal każdym etapie wznoszenia budynków. Wykorzystywany jest do tworzenia prefabrykatów czy dekoracji. Powszechnie stosuje się go także przy okazji prac remontowych i ogrodniczych.
Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z tego, jak wykonuje się cement budowlany. Do produkcji wykorzystywane są naturalne materiały mineralne, takie jak wapno, glina czy margiel. Minerały najpierw wypala się w wysokich temperaturach w specjalnych piecach. Następnie klinkier mieli się bardzo drobno, w efekcie czego otrzymywany jest ostateczny produkt. Cement uznawany jest za spoiwo hydrauliczne. Oznacza to, że dochodzi do reakcji wiązania w kontakcie z wodą. Po jej odparowaniu materiał tworzy trwałą i jednolitą strukturę, znaną jako tynk, beton czy gładź cementowa.
Klasy cementu budowlanego
Polskie i europejskie normy budowlane dokładnie określają, jakie parametry powinien mieć cement. W myśl tych przepisów można wyróżnić pięć klas cementu, które różnią się między sobą składem. Inna zawartość cementu portlandzkiego w mieszance wpływa na parametry wytrzymałościowe gotowej warstwy. Poniżej przedstawiamy oznaczenia cementu i obszary ich zastosowania.
CEM I (cement portlandzki)
Materiał oznaczany takim symbolem uznawany jest za najlepszy cement dostępny na rynku. Zawartość klinkieru portlandzkiego w mieszance to minimum 95 %, a resztę stanowią dodatki uszlachetniające. Dzięki takiemu składowi cement uzyskuje bardzo dobre parametry wytrzymałościowe. Można bez obaw stosować go przy budowie newralgicznych konstrukcji, takich jak stropy i nadproża. Często stosuje się go do tworzenia budowli zbrojnych wolnostojących jak słupy czy inne konstrukcje inżynierskie.
CEM II (cement portlandzki wieloskładnikowy)
Takie oznaczenia spotkasz na opakowaniach produktów, w których zawartość klinkieru portlandzkiego nie jest niższa, niż 65 %. Pozostałą część stanowią dodatki uszlachetniające głównie mineralne. Ta mieszanka również uzyskuje znakomite właściwości, jednak nie może być już stosowana w tak newralgicznych miejscach. Najczęściej CEM II stosuje się do tworzenia zapraw murarskich i tynkarskich.
CEM III (cement hutniczy)
Szczególny rodzaj cementu, który wykazuje się sporą odpornością na środowisko kwaśne, a także silnie siarkowe. Takie właściwości uzyskiwane są dzięki dodatkom żużla wielkopiecowego, który stanowi domieszkę cementu portlandzkiego. Z uwagi na swoje odporności popularny cement hutniczy jest stosowany do wylewania fundamentów. Nie może być stosowany w czasie mrozów, a ponadto wymaga uwagi i polewania wodą na dwa tygodnie po związaniu.
CEM IV (cement pucolanowy)
Poza klinkierem portlandzkim i siarczanami wapnia cement zawiera pucolany. Materiał, któremu zawdzięcza nazwę to drobne pyły i popioły wielkopiecowe, które często stosowane są jako wypełniacze materiałów budowlanych. Właściwości i zastosowanie tego materiału są zbliżone do CEM III. Wykorzystywany jest głównie przy tworzeniu piwnicznych części budynku.
CEM V (cement wieloskładnikowy)
Mieszanki z tym oznaczeniem mogą mieć różne właściwości, w zależności od składu i dodatków stosowanych w produkcie. Największą część stanowią klinkier portlandzki (20-64%) oraz żużel wielkopiecowy (18-50%), a pozostałe dodatki kształtują ostateczne parametry wytrzymałościowe materiału.
Cement 32,5 a 42,5 – różnice w wytrzymałości
Wiesz już, skąd się bierze i co oznacza klasa cementu. Jednak na opakowaniu cementu znajduje się jeszcze wiele innych symboli, które wydają się istotne. Często możesz spotkać się z wartościami liczbowymi, takimi jak 32,5, 42,5 oraz 52,5. Są to klasy wytrzymałości cementu, a podane wartości liczbowe oznaczają maksymalną dopuszczalną odporność podaną w MPa. Większa wartość parametru oznacza lepszą wytrzymałość na ściskanie konstrukcji. W budownictwie mieszkaniowym stosuje się cementy o współczynniku 42,5, z kolei lepsze wykorzystywane są głównie przy tworzeniu konstrukcji przemysłowych.
Oznaczenie cementu często zawiera jeszcze dodatkowe oznaczenia literowe, które precyzyjnie określają zawartość składników. Wybór odpowiedniego rodzaju cementu nie jest zatem łatwy i wiele zależy od Twojego zapotrzebowania. Jeśli masz wątpliwości, czy w wybranym miejscu można stosować daną mieszankę, a może klasę wyższą, lepiej zdecyduj się na lepszy materiał. Unikniesz później kłopotów z niską jakością konstrukcji i kosztownych prac remontowych.
